Catedral-Basílica do Santíssimo Salvador 02-08-2025
O Senhor falou a Moisés no monte Sinai, dizendo: “Contarás sete semanas de anos, ou seja, sete vezes sete anos, o que dará quarenta e nove anos. Então farás soar a trombeta no décimo dia do sétimo mês. No dia da Expiação fareis soar a trombeta por todo o país. Declarareis santo o quinquagésimo ano e proclamareis a libertação para todos os habitantes do país: será para vós um jubileu. Cada um de vós poderá retornar à sua propriedade e voltar para a sua família. O quinquagésimo ano será para vós um ano de jubileu: não semeareis, nem colhereis o que a terra produzir espontaneamente, nem colhereis as uvas da vinha não podada; pois é um ano de jubileu, sagrado para vós, mas podereis comer o que produziram os campos não cultivados. Nesse ano de jubileu cada um poderá retornar à sua propriedade. Se venderes ao teu conterrâneo, ou dele comprares alguma coisa, que ninguém explore o seu irmão; de acordo com o número de anos decorridos após o jubileu, o teu conterrâneo fixará para ti o preço de compra, e de acordo com os anos de colheita, ele fixará o preço de venda. Quanto maior o número de anos que restarem após o jubileu, tanto maior será o preço da terra; quanto menor o número de anos, tanto menor será o seu preço, pois ele te vende de acordo com o número de colheitas. Não vos leseis uns aos outros entre irmãos, mas temei o vosso Deus. Eu sou o Senhor, vosso Deus”.
(Mt 5, 10)
℣.: O Senhor esteja convosco.
℣.: Naquele tempo, a fama de Jesus chegou aos ouvidos do governador Herodes. Ele disse a seus servidores: “É João Batista, que ressuscitou dos mortos; e, por isso, os poderes miraculosos atuam nele”. De fato, Herodes tinha mandado prender João, amarrá-lo e colocá-lo na prisão, por causa de Herodíades, a mulher de seu irmão Filipe. Pois João tinha dito a Herodes: “Não te é permitido tê-la como esposa”. Herodes queria matar João, mas tinha medo do povo, que o considerava como profeta. Por ocasião do aniversário de Herodes, a filha de Herodíades dançou diante de todos, e agradou tanto a Herodes que ele prometeu, com juramento, dar a ela tudo o que pedisse. Instigada pela mãe, ela disse: “Dá-me aqui, num prato, a cabeça de João Batista”. O rei ficou triste, mas, por causa do juramento diante dos convidados, ordenou que atendessem o pedido dela. E mandou cortar a cabeça de João, no cárcere. Depois a cabeça foi trazida num prato, entregue à moça e esta a levou para a sua mãe. Os discípulos de João foram buscar o corpo e o enterraram. Depois foram contar tudo a Jesus.
℟.:Kýrie, eléison.
Christe, eléison.
℟.:Christe, eléison.
Kýrie, eléison.
℟.:Kýrie, eléison.
Iésu, audi nos.
℟.: Iésu, audi nos.
Iésu, exáudi nos.
℟.: Iésu, audi nos. Pater de cáelis, Deus,
℟.: miserére nobis.
Fili, redémptor mundi, Deus,
℟.: miserére nobis.
Spíritus Sancte, Deus,
℟.: miserére nobis.
Sancta Trínitas, unus Deus,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fili Dei vivi,
℟.: miserére nobis.
Iésu, splendor Patris,
℟.: miserére nobis.
Iésu, candor lucis aetérnae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, rex glóriae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, sol iustítiae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fili Maríae Vírginis,
℟.: miserére nobis.
Iésu amábilis,
℟.: miserére nobis.
Iésu admirábilis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus fortis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, pater futúri sáeculi,
℟.: miserére nobis.
Iésu, magni consílii ángele,
℟.: miserére nobis.
Iésu potentíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu patientíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu oboedientíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu, mitis et húmilis corde,
℟.: miserére nobis.
Iésu, amátor castitátis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, amátor noster,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus pacis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, áuctor vítae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, exémplar virtútum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, zelátor animárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus noster,
℟.: miserére nobis.
Iésu, refúgium nostrum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, pater páuperum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, thesáure fidélium,
℟.: miserére nobis.
Iésu, bone pastor,
℟.: miserére nobis.
Iésu, lux vera,
℟.: miserére nobis.
Iésu, sapiéntia aetérna,
℟.: miserére nobis.
Iésu, bónitas infiníta,
℟.: miserére nobis.
Iésu, via et vita nostra,
℟.: miserére nobis.
Iésu, gáudium angelórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, rex patriarchárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, magíster apostolórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, doctor evangelistárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fortitúdo mártyrum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, lumen confessórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, púritas vírginum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, coróna sanctórum ómnium,
℟.: miserére nobis.
Propítius esto,
℟.: parce nobis, Iésu.
Propítius esto,
℟.: exáudi nos, Iésu.
Ab omni malo
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab omni peccáto
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab ira tua
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab insídiis diáboli
℟.: líbera nos, Iésu.
A spíritu fornicátionis
℟.: líbera nos, Iésu.
A morte perpétua
℟.: líbera nos, Iésu.
A negléctu inspiratiónum tuárum
℟.: líbera nos, Iésu.
Per mystérium sánctae incarnátionis túae
℟.: líbera nos, Iésu.
Per nativitátem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per infántiam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per diviníssimam vitam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per labóres tuos
℟.: líbera nos, Iésu.
Per agóniam et passiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per crucem et derelictiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per languóres tuos
℟.: líbera nos, Iésu.
Per mortem et sepultúram tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per resurrectiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per ascensiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per sanctíssimae eucharístiae institutiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per gáudia tua
℟.: líbera nos, Iésu.
Per glóriam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: parce nobis, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: exáudi nos, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: miserére nobis, Iésu.
Iésu, ℟.: Audi nos.
Iésu, ℟.: Audi nos.
Iésu, ℟.: Exáudi nos.
Iésu, ℟.: Exáudi nos.
Pres.: Oremos: Senhor Jesus Cristo, que dissestes: “Pedi e recebereis, buscai e achareis, batei e abrir-se-vos-á”, nós vos suplicamos que concedais a nós, que vos pedimos, os sentimentos afetivos de vosso divino amor, a fim de que vos amemos de todo o coração e que esse amor transcenda por nossas ações. Permiti que tenhamos sempre, Senhor, um igual temor e amor pelo vosso santo nome, pois não deixais de governar aqueles que estabeleceis na firmeza do vosso amor. Vós que viveis e renais pelos séculos dos séculos.
℟.: Amém.
Pres.: A paz do Senhor esteja sempre convosco.
℟.: O amor de Cristo nos uniu.
Cordeiro de Deus, que tirais o pecado do mundo, tende piedade de nós.
Cordeiro de Deus que tirais o pecado do mundo, dai-nos a paz.
Pres.: Fazei, Senhor, que conservemos num coração puro o que a nossa boca recebeu. E que esta dádiva temporal se transforme para nós em remédio eterno.
Então o sacerdote pode voltar à cadeira. É aconselhável guardar algum tempo de silêncio sagrado ou proferir um salmo ou outro cântico de louvor.