Catedral-Basílica do Santíssimo Salvador 29-07-2025
Caríssimos, amemo-nos uns aos outros, porque o amor vem de Deus e todo aquele que ama nasceu de Deus e conhece Deus. Quem não ama, não chegou a conhecer Deus, pois Deus é amor. Foi assim que o amor de Deus se manifestou entre nós: Deus enviou o seu Filho único ao mundo, para que tenhamos vida por meio dele. Nisto consiste o amor: não fomos nós que amamos a Deus, mas foi ele que nos amou e enviou o seu Filho como vítima de reparação pelos nossos pecados. Caríssimos, se Deus nos amou assim, nós também devemos amar-nos uns aos outros. Ninguém jamais viu a Deus. Se nos amamos uns aos outros, Deus permanece conosco e seu amor é plenamente realizado entre nós. A prova de que permanecemos com ele, e ele conosco, é que ele nos deu o seu Espírito. E nós vimos, e damos testemunho, que o Pai enviou o seu Filho como Salvador do mundo. Todo aquele que proclama que Jesus é o Filho de Deus, Deus permanece com ele, e ele com Deus. E nós conhecemos o amor que Deus tem para conosco, e acreditamos nele. Deus é amor: quem permanece no amor, permanece com Deus, e Deus permanece com ele.
℟. Bendirei o Senhor Deus em todo o tempo!
— Bendirei o Senhor Deus em todo o tempo, seu louvor estará sempre em minha boca. Minha alma se gloria no Senhor; que ouçam os humildes e se alegrem! ℟.
— Comigo engrandecei ao Senhor Deus, exaltemos todos juntos o seu nome! Todas as vezes que o busquei, ele me ouviu, e de todos os temores me livrou. ℟.
— Contemplai a sua face e alegrai-vos, e vosso rosto não se cubra de vergonha! Este infeliz gritou a Deus, e foi ouvido, e o Senhor o libertou de toda angústia. ℟.
— O anjo do Senhor vem acampar ao redor dos que o temem, e os salva. Provai e vede quão suave é o Senhor! Feliz o homem que tem nele o seu refúgio! ℟.
— Respeitai o Senhor Deus, seus santos todos, porque nada faltará aos que o temem. Os ricos empobrecem, passam fome, mas aos que buscam o Senhor não falta nada. ℟.
℣.: O Senhor esteja convosco.
℣.: Naquele tempo, muitos judeus tinham vindo à casa de Marta e Maria para as consolar por causa do irmão. Quando Marta soube que Jesus tinha chegado, foi ao encontro dele. Maria ficou sentada em casa. Então Marta disse a Jesus: “Senhor, se tivesses estado aqui, meu irmão não teria morrido. Mas mesmo assim, eu sei que o que pedires a Deus, ele to concederá”. Respondeu-lhe Jesus: “Teu irmão ressuscitará”. Disse Marta: “Eu sei que ele ressuscitará na ressurreição, no último dia”. Então Jesus disse: “Eu sou a ressurreição e a vida. Quem crê em mim, mesmo que morra, viverá. E todo aquele que vive e crê em mim, não morrerá jamais. Crês isto?” Respondeu ela: “Sim, Senhor, eu creio firmemente que tu és o Messias, o Filho de Deus, que devia vir ao mundo”.
℟.:Kýrie, eléison.
Christe, eléison.
℟.:Christe, eléison.
Kýrie, eléison.
℟.:Kýrie, eléison.
Iésu, audi nos.
℟.: Iésu, audi nos.
Iésu, exáudi nos.
℟.: Iésu, audi nos. Pater de cáelis, Deus,
℟.: miserére nobis.
Fili, redémptor mundi, Deus,
℟.: miserére nobis.
Spíritus Sancte, Deus,
℟.: miserére nobis.
Sancta Trínitas, unus Deus,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fili Dei vivi,
℟.: miserére nobis.
Iésu, splendor Patris,
℟.: miserére nobis.
Iésu, candor lucis aetérnae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, rex glóriae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, sol iustítiae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fili Maríae Vírginis,
℟.: miserére nobis.
Iésu amábilis,
℟.: miserére nobis.
Iésu admirábilis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus fortis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, pater futúri sáeculi,
℟.: miserére nobis.
Iésu, magni consílii ángele,
℟.: miserére nobis.
Iésu potentíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu patientíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu oboedientíssime,
℟.: miserére nobis.
Iésu, mitis et húmilis corde,
℟.: miserére nobis.
Iésu, amátor castitátis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, amátor noster,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus pacis,
℟.: miserére nobis.
Iésu, áuctor vítae,
℟.: miserére nobis.
Iésu, exémplar virtútum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, zelátor animárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, Deus noster,
℟.: miserére nobis.
Iésu, refúgium nostrum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, pater páuperum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, thesáure fidélium,
℟.: miserére nobis.
Iésu, bone pastor,
℟.: miserére nobis.
Iésu, lux vera,
℟.: miserére nobis.
Iésu, sapiéntia aetérna,
℟.: miserére nobis.
Iésu, bónitas infiníta,
℟.: miserére nobis.
Iésu, via et vita nostra,
℟.: miserére nobis.
Iésu, gáudium angelórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, rex patriarchárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, magíster apostolórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, doctor evangelistárum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, fortitúdo mártyrum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, lumen confessórum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, púritas vírginum,
℟.: miserére nobis.
Iésu, coróna sanctórum ómnium,
℟.: miserére nobis.
Propítius esto,
℟.: parce nobis, Iésu.
Propítius esto,
℟.: exáudi nos, Iésu.
Ab omni malo
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab omni peccáto
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab ira tua
℟.: líbera nos, Iésu.
Ab insídiis diáboli
℟.: líbera nos, Iésu.
A spíritu fornicátionis
℟.: líbera nos, Iésu.
A morte perpétua
℟.: líbera nos, Iésu.
A negléctu inspiratiónum tuárum
℟.: líbera nos, Iésu.
Per mystérium sánctae incarnátionis túae
℟.: líbera nos, Iésu.
Per nativitátem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per infántiam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per diviníssimam vitam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per labóres tuos
℟.: líbera nos, Iésu.
Per agóniam et passiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per crucem et derelictiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per languóres tuos
℟.: líbera nos, Iésu.
Per mortem et sepultúram tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per resurrectiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per ascensiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per sanctíssimae eucharístiae institutiónem tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Per gáudia tua
℟.: líbera nos, Iésu.
Per glóriam tuam
℟.: líbera nos, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: parce nobis, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: exáudi nos, Iésu.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi,
℟.: miserére nobis, Iésu.
Iésu, ℟.: Audi nos.
Iésu, ℟.: Audi nos.
Iésu, ℟.: Exáudi nos.
Iésu, ℟.: Exáudi nos.
Pres.: Oremos: Senhor Jesus Cristo, que dissestes: “Pedi e recebereis, buscai e achareis, batei e abrir-se-vos-á”, nós vos suplicamos que concedais a nós, que vos pedimos, os sentimentos afetivos de vosso divino amor, a fim de que vos amemos de todo o coração e que esse amor transcenda por nossas ações. Permiti que tenhamos sempre, Senhor, um igual temor e amor pelo vosso santo nome, pois não deixais de governar aqueles que estabeleceis na firmeza do vosso amor. Vós que viveis e renais pelos séculos dos séculos.
℟.: Amém.
Pres.: A paz do Senhor esteja sempre convosco.
℟.: O amor de Cristo nos uniu.
Cordeiro de Deus, que tirais o pecado do mundo, tende piedade de nós.
Cordeiro de Deus que tirais o pecado do mundo, dai-nos a paz.
Pres.: Fazei, Senhor, que conservemos num coração puro o que a nossa boca recebeu. E que esta dádiva temporal se transforme para nós em remédio eterno.
Então o sacerdote pode voltar à cadeira. É aconselhável guardar algum tempo de silêncio sagrado ou proferir um salmo ou outro cântico de louvor.